کاش راه نجاتی بود

درب و داغونم. چقدر خوبه که موبایلم گم شده و الا هزار بار وسوسه شده بودم بهت زنگ بزنم. هرچی فکر میکنم دلیلی برا دوست داشتنت پیدا نمی کنم. شاید چون فقط تنهام همین و بس. تا دلت بخواد دلیل دارم برا دوست نداشتنت. چقدر خوبه که دیگه شمارت رو ندارم.

دوست ندارم چون فرسنگها ازت دور شدم. چون دیگه مثل اون روزا فکر نمی کنم. اصلا چرا باید دوست داشته باشم وقتی به خاطرت خواب از چشام فراری بود راحت گذاشتی و رفتی.

برووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووو دیگه نمی خوامت.