یه چیزیم هست

یه جور خود آزاری گرفتم. حتی وقتایی که ناراحت نیستم یا به موضوع ناخوشایندی که برام اخیرا اتفاق افتاده فکر نمی کنم. شایدم فکر می کنم ولی از شدت ناراحتیم کم شده. بازم یه کاری می کنم یا شروع به فکر و خیالاتی می کنم که ناراحتم کنه یا حتی اشکم رو در بیاره. عمدا نمی خوام فراموش کنم که چی بسرم اومده. شایدم چون نمی خوام مثل همیشه نسبت به چیزایی که داره سرم میاد بی خیال باشم دارم اینطوری واکنش نشون می دم. به هر حال یه چیزیم هست.