روزهای سخت

این چند وقت اخیر اونقدر درب و داغون هستم که نوشتن هم کمکم نمی کنه. تا خواستم از زیر یکی قد راست کنم بدترش سرم اومده. اونروز رادیو یه تصنیفی رو گذاشته بود دقیقا وصف حال من بود حیف که نفهمیدم اسمش چی بود می گفت: «خداوندا یا بسوزانم یا نجاتم ده طاقتم طی شد یا بکش یا حیاتم ده.» بس که هروقت چیزی خوشحالم کرده فورا ازم گرفته شده الان دیگه حتی فکر کردن به ماجراهای خوب هم ناراحتم می کنه. روزهای سختیه خیلی دارم سعی می کنم کارم به دوا درمان نکشه.

کاش زودتر یه روزهایی برسه که خوندن این پست برام بی معنی بشه.